Dag lieve vrienden!

Kruip allen maar iets dichter bij het scherm dan krijgen jullie het misschien wat warmer.
Ik hoorde dat het daar vollop aan het sneeuwen is. Hier is dat momenteel niet echt het geval en dat doet ietwat raar voor me; in februari in een marcelleke rondlopen.

Het is waar wat de aardrijkskunde leerkracht me in het middelbaar heeft wijsgemaakt. Hoe dichter je bij de evenaar komt, hoe hoger de zon staat. Vanmiddag stond die zowat pal boven ons hoofd.

Ik voel dat ik hier gewoon alles zal typen wat in mijn hoofd opkomt want binnen 14 minuten sluit het internetcafé. Hoewel ik had beloofd dat ik op voorhand iets zou typen op Karel zijn laptop is dat er dus niet van gekomen. Ik ben meer Zambiaan aan het worden dan ik besef.

Voor de geïnteresseerden. Ik geef effectief fysica en Art & Design. Dit laatste is een wat afgeslankte versie van PO. Het centrale thema: grijze potloodtekeningen. De reden: geen materiaal. Er wordt van me verwacht dat ik de verplichte opdrachten uitvoer maar die probeer ik ietwat op te fleuren door verwijzingen te maken naar kunstperiodes en kunstenaars. Samen met mijn leerkracht waarover ik reeds vertelde zijn we volop op zoek naar alternatieve schilder-, kleur-, boetseer- en andere kunsttechnieken.
Fysica is even zweten voor mij omdat dit de eerste keer is dat ik dit geef, maar dat loopt wel vlot.
De leerkrachten hebben alvast alle vertrouwen in mij.

Afgelopen weekend zijn we samen met Kim, een Belgische studente die hier ook ergens vertoeft, een kijkje gaan nemen bij Unisport.
Unisport is de naam van een voetbalploeg voor kinderen uit de Makululu wijk. Dit is één van de grootste sloppenwijken in Afrika. Voetbal (en voor meisje soms tienbal) moet de jongens van de straat houden en zorgt ervoor dat ze een zeker doel hebben in hun leven. Geoffrey, een bewonderingswaardige Zambiaan, wil heel graag ook wat aan educatieve zaken werken met die jongens en meisjes. Geoffrey zelf, verdient met moeite 70euro per maand die af en toe zelfs niet tot bij hem komt. Dit loon krijgt hij door zijn werk op Sables drop-in, een organisatie waar we wellicht dit weekend eens een kijkje gaan nemen. Unisport berust dus volledig op vrijwilligers zoals Geoffrey. Financieel is Unisport volledig afhankelijk van giften. (Als ik het goed voor heb richtte men hiervoor in België reeds een fonds op.)

Verder mocht ik reeds kennismaken met de volleyalteams van Bwacha en Kabwe Higschool. Terwijl de ene school volop op zoek gaat naar nieuwe ballen, knalt het andere team de ballen snoeihort tegen het gras. Wel jammer dat enkel de 7 basisspelers aan bod komen en de rol van de andere 18 leerlingen eerder beperkt is tot ballen rapen.'

Volgend weekend is er een tornooi voor alle Higschools. Ik word volop betrokken in de voorbereidingen hiervoor en men neme me graag mee als coach op het tornooi. De vraag blijf natuurlijk: Kies ik voor het topteam of ga ik het ballen zoekende underdogteam coachen?

De toekomst en het volgende bericht op deze blog zal het misschien uitwijzen, want er werd zonet op min schouder getikt. 'We're closing sir'.

Lieve mevrouwen en meneeren. Het ga jullie goed.
Wees voorzichtig daar op de gladde ondergrond. Blijf voor elkaar zorgen. Voor zij die er volgende week even van tussenuit knijpen om op de latten/lat te staan: wees dubbel voorzichtig.
Geniet van komend weekend. Weet dat de meesten van ons het Oh zo goed hebben en tot snel!

Jullie avonturier (?) van dienst.
Tijs

P.S. Mijn excuses voor eventuele typefauten. U weet hoe snel dat gaat.
P.S. Voor Gilberte: mijn vorige bericht kwam niet aan blijkbaar. Wij verblijven bij Mr. Chellah. Een ex-collega van u? Zou het kunnen dan Mrs. Chellah al eens over jullie praatte? De Belgische lectoren die voor vier jaar les kwamen geven op Nkrumah?
P.S. Omdat een blog nu en dan wat onpersoonlijke is en zicht meestal tot meer dan één persoon richt: 'Een persoonlijk bericht die je doet glimlachen voor ieder van u!'